Podlaskie samorządy do handlu węglem nie palą się. Bo dystrybucja opału przez gminy to dla nich koszty

- Jak najbardziej jestem za, bo służę Polsce i jestem za wszystkim, co może jej pomóc. Dlatego nie będę się migać od sprzedaży węgla - deklaruje Józef Zajkowski, wójt gminy Sokoły.

Jest jedynym podlaskim samorządowcem, do którego zadzwoniliśmy, a który zadeklarował chęć sprzedaży węgla mieszkańcom. Rozpoczął już nawet starania. Chociaż Sokoły - jako mała gmina - nie mają wag czy składu.

- Kontaktowałam się już w tej sprawie z państwową spółką Weglozbyt. Od nich wiem, że węgiel musiałbym ściągać aż z miejscowości Domaszewicze w województwie lubelskim. Dlatego będę dzwonił też do PGE, żeby poznać ich warunki. Bo naprawdę chcę pomóc w tej wyjątkowej sytuacji, aczkolwiek już widzę, że to nie jest proste - przyznaje Józef Zajkowski.

Kilka dni temu wicepremier Jacek Sasin zaapelował do samorządów, by zaangażowali się w dystrybucję wśród mieszkańców węgla, importowanego przez państwowe spółki. Dzięki temu, że to samorządy miałyby zająć się sprzedażą opału, byłby on tańszy - po około 2 tys. zł za tonę. To o niemal połowę taniej niż na wolnym rynku.

- Nasze miasto nie zamierza wypowiadać rządowi wojny. Nawet jak robi głupoty, to nie zamierzamy tego komentować - kwituje pomysł wicepremiera Arkadiusz Adam Nowalski, burmistrz Sejn. I dodaje, że póki co mieszkańcy nie dopytują o możliwość kupna węgla.

Z kolei Ewa Kulikowska, burmistrz Sokółki, podkreśla, że gmina może pomóc w dystrybucji węgla, ale nie jako sprzedawca, ale wskazując na danym terenie np. osoby, którym węgiel jest najpilniej potrzebny.

- Jako gminy jesteśmy obarczani coraz to nowymi zadaniami i biurokracją bez wystarczających pieniędzy. Mamy bardzo dużo pracy choćby z dodatkami węglowymi, deklaracjami od mieszkańców, rekompensatami, codziennymi terminowymi sprawami mieszkańców i gminy. Samorządy to nie tylko gminy, to też powiaty, które nie mają aż tylu zadań co gminy - podkreśla burmistrz Kulikowska.

Wśród samorządowców są też tacy, którzy na razie w ogóle nie mają zdania na temat handlu węglem. Tak jest np. w Grajewie czy Łomży, których włodarze nie podjęli decyzji, czy będą sprzedawać swoim mieszkańcom węgiel, czy nie. Ostrożnie podchodzą do tematu także władze Suwałk.

- Na razie trwają analizy. Decyzje dopiero będą podejmowane - mówi Kamil Sznel z Urzędu Miejskiego w Suwałkach.

Oficjalnie mówi się o tym, że sprawami związanymi z handlem węglem w gminach, mogłyby zająć się gminne spółki ciepłownicze. Ale prezes Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Sokółce wyjaśnia, że to nie jest proste. Są bowiem problemy natury zarówno prawnej, jak i praktycznej.

- Sprzedaż węgla to działalność koncesjonowana, wykonywana wyłącznie przez tzw. pośredniczące podmioty węglowe, które powinny być wpisane do specjalnego rejestru. MPEC w Sokółce nie ma takiej koncesji, a jej uzyskanie musiałoby potrwać i wiązałoby się ze złożeniem wymaganego zabezpieczenia akcyzowego, co oznacza dodatkowy koszt - wyjaśnia Leszek Lulewicz, prezes MPEC w Sokółce. - Musielibyśmy zatrudnić dodatkowych ludzi i kupić specjalistyczny sprzęt, a to kolejne koszty. Poza tym brakuje nam wystarczającej floty transportowej i kierowców. Realnie formalności koncesyjne i akcyzowe bylibyśmy gotowi załatwić z końcem roku, podczas gdy sezon grzewczy trwa już od połowy września - podsumowuje.